bambaşka bir hakikat evreninde mahsuni şerif türküsüdür. yani hayatın gerçek sızısı nedir dense verilebilecek cevaplardan olabilir bu eser. iyi bir ortabedist tanıdığınız varsa birden fazla dinlemenizi öneririm. özellikle erdal erzincan'nın bağlamasının telleri bir çekiç gibi kırıyor kemikleri.
parsel parsel eylemişler dünyayı
bir dikili taştan gayrı nem kaldı
dost köyünden ayağımı kestiler
bir akılsız baştan gayrı nem kaldı
padişah değilem çeksem otursam
saraylar kursam da asker yetirsem
hediyem yoktur ki dosta götürsem
iki damla yaştan gayrı nem kaldı
nice dertler gördüm derman çıktılar
çok ali'ler gördüm osman çıktılar
eski dostlar bize düşman çıktılar
birkaç türlü uftan gayrı nem kaldı..
mahzuni şerifim çıksam dağlara
rastgelsem de avcı vurmuş marala
doldur tüfeğini beni yarala
bir yaralı döşten gayrı nem kaldı...