bülent ortaçgil'in muhteşem bir şarkıyla anlattığı somut varlıktır. sevgi durumu sözlüklerde soyut varlık olarak geçse de, sevince ona ruh üflersin ve somut varlığa dönüşür. sevgili ortaçgil'de nasıl sevmişse artık, ne kadar güzel bir duyguyla bu şarkıyı yapmış bilmiyorum. ama o kadar yüksek bir sevgi durumu olmalı ki, ben ifade edecek cümle bulamıyorum.
dante gibi ortasındayım ömrün, o kadar mutsuzum ki epeydir, intihar mı etsem, kalkıp bir çay mı demlesem diye gidip gidip geliyorum. tam bu sıkıcı ironilerle kendimi güldürmeye çalışırken, çok uzun zaman sonra radyo'da bu şarkı çıktı. ve dedim ki olum mwmo, bir üçüncü yol daha belki vardır. yani olsa ne iyi olurdu.