geberene kadar ağla önce, büyük ihtimal bunu hakketmişsindir. fakat mümkünse gebermemeye de bak. iç ama yalnız başına iç. çünkü büyük ihtimal kendini diğer arkadaşlarına sonradan çok pişman olacağın şekilde şebek edeceksin. gerçi bundan bir kaçışın yok bir kaç kez olacak. ayrıldıktan sonra ilk bir kaç gün, çok değil az vuran bir sızı hissedeceksin buna aldanma. sonradan şişler bir maça 4.5 gol üstü oynamışçasına her yanına saplanıp duracak. bir kaç hafta sonra normal bir sabaha acısız kalkacaksın yine yeme. ertesi sabah uyandığında göğsünde oturan fille tekrar yüz yüze geleceksin.
bol bol film izle, iyi yabancı diziler izle, okuması kolay kitaplar bul, kendine yeni evrenler yarat bu yolla. bol bol ve delice yürü. ara sıra intiharı düşün, hatta intihar mektupları da yaz ama sakın etme. ağlamaktan korkma, göz yaşları bilimsel olarak ispatlanmış organik anti depresandır.
sonraları geçecek mi, nah geçecek. fakat azalacak. fil küçülecek. fakat yolun bir yerinde artık tuzlanmış ciğerlerini keçiler yalamaya başlayacak korkma ölmüyorsun aksine iyileşyorsun.
lakin geçecek mi, nah geçecek. belki azala azala biter.