Öncelikle bir tercihtir. Sanata ve sanatçıya duyulan saygı, onun her dalından hoşlanmayı gerektirmez. Sanat da tıpkı diğer her şey gibi eleştirilebilir ve tercih edilmeyebilir niteliktedir. Saygımız sonsuz olsa da kendimize uygun bulmayabilir ve sevmeyebiliriz de, insanlık hâli.
Şiirden hiç hazzetmediğim için bir dönem çok alay konusu oldum arkadaş arasında. Hadi genciz, arkadaş arasında kabul görelim bari diyerekten şiir kitapları aldım, bana çekici gelecek yanlarını yakalamaya çalıştım, ıkındım, sıkındım ama ı ıh. Olmadı. "Şiir bu, nasıl sevilmez?" dendi fakat kul yapımı her şeyin olduğu gibi onun da sevilmeme hakkı her zaman saklıydı.
Şahsen duyguların ifade edilirken belirli kalıplar ve zorlama bir romantizm içine sokulması beni hiç cezbetmiyor. Serbest yazılmış da olsa 'şiir' duvarları arasına sıkışmış olması yetiyor bana. Kendi derdini her daim bodoslama belirtmiş biri olarak şiir okurken boğuluyorum, hafakanlar basıyor. En sevdiğim şarkının dize dize yazılmış sözleri bile beni itiyor. Yapacak bir şey yok, bu böyle.
Çocukluğuma falan inebilirsiniz dilerseniz, belki bir travmam vardır.