Dedemin başına gelen bi hadise; eski zaman vasitalar yaygın değil köyler arasında gidip gelmek için vasıtalar yok. Yayan ve dağ yollarından gidilir uzak bi yerse köylerde konaklanirdi köy odası varsa orda yoksa biri evine davet eder veya camilerde insanlar kalırdı. Çocukluğumda bilirim babamin eve misafir getirdiğini. Neyse Dedem yola çıkar ve akşama doğru köyün birine yetişir, kahveye gider sorar kalacak yer var mı? Onlarda camiyi gosterir. Kimse evine davet etmez İmama gider ve bu gece burda kalmam lazım sabah giderim der. İmam da; anahtarı birakamam üzerine kilitler sabah açarım der. Dedem kabul edip girer, imam kapıyı kilitleyip, düğmeleri dışarda olan lambaları da kapatır gider. Dedem bi kenara kıvrılır yatar, yatar ama bi müddet sonra köşe tarafından bi sesler duyar tıkır tıkır.. aldırmaz ama bi hareketlenme hisseder korkmaya başlar zifiri karanlık bişey göremez. Biraz yaklaşınca homurtulu sesler gelir bişey hareket etmektedir. Yaklaşınca köşede üstü bezle örtülü tabutu farkeder icinden sesler gelmektedir. Yaklaşır yaklaşır..tabutun icinden elin kalkıp indiğini görür kalkar iner..dedem nasıl fırlar kapıya, ordan pencerelere ama hepsi demir korkulukları vardır. Caminin içinde dört döner sesler devam ederken tabutta el iner kalkar iner. Sabahı nasıl ettigini bilemez. İmama sabah gelir ışıkları açar kapıyı açar dedem hemen imama olayı anlatırken tabutun icinden bir kedi fırlayıp kapıdan kaçar. Dedem imamı bırakıp kedinin arkasından koşar, olayı anlamıştır ve intikamını almak ister tabi yakalayamaz. Meğer o gün akşama doğru bir cenaze olmuş akşam olduğu için caminin içine koymuşlar ama kedi nasıl olduysa girmiş ve adamın pazilarina bastikca el kalkıp inmiş.