the front

turuncu gemi
woody allen'ın oynadığı izlediğim en iyi filmdir. filmin sonunda ki yazılara kadar bir woody allen filmi sanıyordum ki değilmiş. aslında allen'ın bu kadar iyi bir politik filmi kotaramayacığından anlamalıydım. ama allen yönetseydi filmi kesinlikle filmin sonunda yapımcı kız ona sarılıp ağlıyor olmaz, kendi burjuva yaşamına geri dönmüş olurdu ki; bu daha gerçektir. gerçek de yazık ki her zaman kutsal olmayanda saklıdır.
filmde ki, arada kalmış aktörün intihar sahnesi çok üstün başarıda bir sahnedir. buna benzer bir intihar sahnesini allen 40 yıl sonra '' whatever works'' filminde kullanmıştır. artık araklamış mıdır, filme bir gönder mi yapmıştır orasını bilemiyeceğim.

filmin konusuna gelirsek, 50'li yıllarda ki abd sinemasında komünst avını anlatıyor. iyi insanların iç gel gitlerini olabildiğince sade ve sağlam bir şekilde anlatıyor. bu filmin konusunu on yıl önce yazıyor olsaydım, abd'de ki komünst avı zamanlarını anlatıyor demek yeterli olabilirdi. şimdi bir de, abd'nin ''alo fatih'' dönemlerini anlatıyor da demek gerekir. mutlaka izleyin efendim.
bu başlıktaki tüm entryleri gör