Toplumlar gerçekle veya doğruyla ilgilenmezler. Toplum çıkarcıdır. Pratik olan onu iyi hissettirir. Çünkü en başta çıkar için bir araya gelmişti ve bunu hafızasının bir yerinde her zaman saklar. Politikacının işi yürütenini sever, kuralın kendi ahlaki değerlerini koruyanını, çünkü toplum ahlakı da etiğe erdeme değil bir tür psikolojinin korunmasına dayanır. Kendi ahlakı içinde özgür sınırları dışından her şeye baskıcı olmak ister.