son kırıntısına kadar kişinin, etinden, sütünden faydalanan, kişiyi iradeden yoksun bırakan, insan olma onurunu ayaklar altına alan, hatta onur tanımayan, bir dünyanın etkisi altın gelinen kaçınılmaz son. bu konuda türkiye elbette yine birinciliğe oynuyor. hepimiz kendine ait bir düşüncesi ya da iradesi olmayan, bir koyun sürüsü gibi bir yerden diğerine, bazen birlikte bazen de ayrı ayrı güdülüyoruz. bu durumda varlığımızı, hayvan yaşamının düzeyine inmiş birisi olarak hissetmek de gayet normal bir hale geliyor..