tam üç gündür eve gitmediğim ve üç gündür arkadaşlarla finallere çalıştığım zamanın birinde.
uykusuzluktan bitap haldeydim. nihayet finaller biter ve ben eve gittim.
neyse o kadar yorgundum ki evin yolunu bile zor buldum.
apartmanın girişinde bizim kapıcıyı gördüm. (karısını dövdüğü için bizim kapıcıdan nefret ederim.)
neyse selam vermeden kapıya yöneldim
-abla dur açayım kapıyı.
-çekil çekil!
ulan anahtarı sokuyorum, sokuyorum girmiyor.
zaten bahane arıyordum.
-yine bozdun di mi kapıyı bak açılmıyor diye kızdım.
derken
-abla bi eline baksana dedi.
kapı deliğine kulaklığı sokuyomuşum.