zengin itiraf

ontolojik sancilarimin merhemi
Az önce 20 yıllık dostumla kavga ettim.

8 kişilik bir arkadaş grubuyuz. Zaman zaman buluşur sohbet ederiz. Bugün de bu eylemi gerçekleştirmek için buluştuk. Her zamanki gibi mekan seçimine o karar verdi. Uyumlu biriyimdir. Kim nereyi derse oraya giderim. Benim için önemli olan çayımı, kahvemi içip adam gibi sohbet etmektir. Gittiğim mekanın pek bir önemi yoktur. Yine olmadı. Fakat diğer arkadaş; " orası kalabalık olur, başka bir yer düşünelim" deyince bizimkinin yüzü düştü. Ona göre her zaman en kalabalık yerde olunmalı. En popüler mekana gidilmeli. Eğlenilecekse öyle oturduğun yerde, kenarda kıyıda olmaz. Über estetik dansını herkes görebilmeli. Gerçekten anlamıyorum insanlarda bu kendini gösterme merakını. Hayır yani ne oluyor ? Kalabalığın içinde iki salınınca enerjin tavan mı yapıyor? Veyahut ayak üstü birisiyle kesişip onu hayatına almayı, evlenmeyi falan mı planlıyor ? Sohbetin daha mı koyulaşıyor ? Ne oluyor yahu ne oluyor ? Delirtti beni. Herkesin içinde açtım ağzımı yumdum gözümü, döndüm evime. Hiç de Pişman değilim. Saygısız, uyumsuz megaloman seni.
bu başlıktaki tüm entryleri gör