Heves sorunu yaşıyorum. İnsanlara bir anda değer verip hemen soğuyabiliyorum. Durduk yere değil tabii... ama ne olursa olsun bazı şeyleri çöpe atmak yerine tamir etmeli insan. Ben tamir edemiyorum, kırıyorum ve fırlatıp atıyorum. Heves sorunum yüzünden bir insanla uzun süre birlikte olamıyorum.
Stefan Zweig'in Clarissa adlı kitabındaki karakterin dediği gibi “Artık insanları daha çok bana iyi gelip gelmediklerine bakarak değerlendiriyorum. Onlarla birlikte olduğumda kendimi daha iyi hissedip hissetmediğimi soruyorum kendime.” Belki de Böyle Yaptığım için uzun süreli ve sağlıklı bir arkadaşlık, ilişki bağım olmuyor insanlarla.
Belki de çok çabuk huzuru bozulan, karamsar biri olduğumdandır bütün bunlar.
Ya doğru insanlar çıkmadı karşıma ya da ben olunması gerektiği gibi olamadım. Her şeye rağmen yalnızlığı ve kendimi seviyorum. Ya da böyle avutuyorum kendimi. İşte aslında tüm sorun yazdıklarımdan çıkardığınız gibi “belirsizlikler içinde büyük bir karmaşa yaşıyor oluşum.”
Evet, kararsızım da. Bak şimdi sevmeyesim geldi kendimi! Ne cins insanım ya hu!