Çok mal varlığının veya paranın olmasıdır. Asıl zenginlik diye başlayan bütün cümleler fakir avuntusudur. Arkadaşlarım var, zamanım var, sağlığım sıhhatim de yerinde fakat param var mı? Yok arkadaşlar. Beş kuruşum bile yok. Bu durumda ben zengin değil fakir hatta fasfakir oluyorum.