Gibi
Dalgınsın, çaresizsin çoğu zaman
bitkin ve yorgun
ve öylesine ölgün.
Hafta sonu evdesin bazen
kimsesin
Bazen dışarda, sokaktasın
herkessin.
Ama hep aklının bi' ucunda
osun, onunlasın.
Unutmayı dilemektense
her seferinde
yeniden hatırlamamayı
diliyorsun.
Kendindesin.
Kendinlesin hep ama hiç de yalnız değilsin.
Başına üşüşmüş korkular
dört bir yanında cevap bekleyen sorular
ve sonu gelmez duygular
Hissettikçe üzülüyor gibi değil de
ağlamaya korkar gibi
İstesen gidecek gibi ama
senin de pek bırakasın yok gibi
Sevmek gibi de değil
Baş belası bir gece sonrası feci bir baş ağrısı gibi
Ölmek gibi hiç değil, ne de yeniden doğmak
Yalnızca hiç...
Öyle boş, sessiz ve sakin
bir karanlığın içi gibi
Ama kaybolmuşsun gibi değil de
sanki eve dönmüşsün gibi.