uzaklarda
dağ başında bir mağara ateşi
rüzgarın öfkesinde harlanan
içim kendi koruyla sıcak şimdi
kül olmanın tadına hasret
kendi ışığından saklanan
bu kendi fırtınasında batmayan geminin
yanmakla sardım gövdesini
bir kayadan sızandım ben
sende bulmadım yolu, nehri
kendi yolunda akan bir ırmaktım
sularımla katışırım sandım dünyaya
hangi nehirle buluşsam
suyu reddetti beni
vazçgeçtim kimyadan
denizin içinde sığınılacak bir okyanus dibi
yeter göğe ulaşmadan