Gün batımında yitirdik umutları, oysa birileri de söylemeliydi sabahı olduğunu her karanlığın. tutunmaya çalışırken düşen çocukların yarası geç iyileşir. biz de öyleyiz seninle. ne sabahlara umudumuz kaldı yiten günün ardından ne de iyileşir artık yaralarımız. çocukluğumuzu da batan son güneşin kuyruğuna bağlayıp gönderdik karanlıklara.