duyamıyorum titrek sesimden başkasını. tenime değen bakışlar üşütüyor, soğuk. ellerimden uçan kuşun ardından bakıyorum. götürüyor sanki göğsündeki yorgun çarpıntıyı. gözyaşlarım bile birleşmiyor yüzümde. onlar da ayrı yollarda, düşüşteki yetimler. kokusunu kaybetmiş mahzun bir çiçeğin. bir esintiye olan hasretinden gelen sitem, sarıyor bir battaniye gibi solgun ruhumu. ısınmaya çalışıyorum boşlukta içim sarhoş. takatim yok ki kalbimi harekete geçirmeye. belki duyarım sesini, kaybolurum ritmde. yitirilmiş olanların uzun listesini okurum. insanlardan birer parça bulma umuduyla. görünmez bir kimseyim kendi halimde. paylaşıp yok edemediğim kara yalnızlıkla..