sabah kalktığımda kime anlatsam diye düşündüm kimseyi de meşgul etmeyeyim diye anlatmadım. müthiş bir rastlantı oldu bu başlık.
rüyanın başlangıcı bu muydu bilmiyorum ama ilk olarak hava alanının kapısında bekliyorum. kafamı sağ tarafa çevirince ufak bir vw beetle içinde genç bir kadın görüyorum. ne mi yapıyor? hava alanının otomatik kapısının birinden girip diğerinden çıkıyor. evet arabayla. o öyle dönerken ben sanki çok normal bir şeymiş gibi kafamı çeviriyorum. o sırada servis geliyor ve servise biniyorum. servise oturunca arkadan annemin sesini duyuyorum. ama yüzüne bakamıyorum. ufak bir tartışma yaşıyoruz. sonra "tamam, sen haklısın" deyip servisten iniyorum.
bir okula gidiyorum. sanırım üniversite. daha önce hiç görmediğim bir üniversitenin en üst katındaki kantine çıkıyorum. sonra kantinciye doğru yaklaşıp bir börek alıyorum. patatesli yok mu diye sorunca o bana farklı bir cevap veriyor. xxx'li var diyor. xxx'i şu an tam olarak hatırlayamıyorum. o böreği paket yaparken bir tane de çay istiyorum. çayımı ve böreğimi alıp bir masaya geçiyorum. masaya oturup tam kitabımı açıp okuyacakken bir arkadaşım ile rast geliyorum. yakın arkadaşlarımdan biri değil. yüzünü de tam olarak hatırlayamıyorum. birazcık konuşup kendi masasına dönüyor. oturduğumuz kantinin masanın çevrelerinde kocaman ve derin otlar var. daha sonra tekrar arkadaşım yanıma gelip otların arasında bir şey kıpırdadı diyor. onun için endişeleniyorum. meğerse o bir vampirmiş ve ben bir kurtmuşum. alacakaranlık kuşağı burada devreye giriyor. o vampir ve ben kurt olmama rağmen biz çok iyi anlaşıyoruz. otların arasında bir kurt olduğundan şüpheleniyor. burada tüm yengeçliğim ve anaçlığım ile biraz korkup onu yatıştırıyorum otlara baktığımda gerçekten de bir kıpırtı görüyorum. ve bir anda otların arasından devasa bir kurt fırlayıp ortalığa çıkıyor. kantindeki vampirler ona saldırıyor ve kurt olanlar ise dönüşüp vampirlere saldırıyor. ben arkadaşımı korumak için koşup kurda dönüşmeye çalışıyorum ve dönüşemiyorum. inanılmaz bir çaresizlik var üzerimde. neredeyse ağlayacağım. o çabayı ve çaresizliği hisseden bilir.
bu şekilde sonu görmeden uyandım.