Dudaklarımı yiyorum ben. Offf hem de nasıl yiyorum! Kanatana kadar derilerini koparıp sonra da kanını yalaya yalaya durduruyorum. Kendimden geçiyorum bazen, yanımda tanıdığım biri varsa o uyarıyor beni monster kendine gel diye. Aiyyy!
Yerkenki acısı, yedikten sonra sıcak ya da asitli bir içecek içerken duyduğum acının yanında solda sıfır kalıyor yalnız. Her seferinde bir daha yapmayacağım diyorum ama dayanamıyorum. Dudaklar oluyor taklamakan çölü, dudaklar oluyor yaz sıcağında sulanmamış saksı toprağı. Ama çok zevkli be!
(bkz: dudak yemek)