ağlanacak haline gülmek

oblomov
türkçe bir deyim. bazen o kadar acınası ve çaresiz bir duruma düşer ki ya sinirden ya da o an ki absürt durumdan kaynaklı gülmekten başka bir şey yapamazsınız.
nalbantyani bezirgan
hani böyle çok soğuk bir yerden sonra yakmaya başlar ya insanı. Ya da ne biliyim dışarda soğuktan elin yanar gibi olur. Onun gibi bir şey galiba bu da.

Limitler, aşırılaştığında, birbirlerine ne kadar zıt olsalar da, benzer tepkileri doğuruyor insanda.