ailelerin çocuklarına isim verme hakkı

bireyselliğin din halini aldığı bir çağ için normal. eskiden isimler, soy isimler karışıklığı gidermelerin ötesinde anlamlara sahip olurdu. soy, soyluluk.. bunun yanında insanların çoğu isimlerinden öte sıfatları, mahlasları, ünvanlarıyla taşırdı kimliklerini. modern zamanlarda imaj her şey olduğu için haliyle ismin de dekoratif bir hal alması gerekiyor. elbette güzel bir isme sahip olmanın psikolojik katkısını yok saymıyorum.

İsmin şart olacağı için illa birinin vermesi gereken hak.

Tabii buraya kadar bir sıkıntı yok ama bir üst giride de yazdığı gibi eğer birey isim hakkında memnun değilse ismini basit bir yolla değiştirebilmeli. Aileye dava açmak da neymiş evlatlıktan da çıkalım mı?

Bu arada yanılmıyorsam eğer geçen senelerde yürürlüğe giren yasayla isim değiştirmek biraz olsun kolaylaştı fakat bazı şartları var. Meselâ isim değiştirmek için bir tür travma yaşamış olmanız ya da yaşatabilecek bir isme sahip olmanız gerekiyor. Satılmış ismi buna örnek verilebilir. Travma değil de biraz basite indirgeyerek, alay konusu olabilecek böyle bir isimle de değiştirme hakkınız var.

“Herkes haklarını kullanırken dürüst hareket etmek zorundadır.” diye de ufak bir not düşelim çünkü isim değiştirmenin de bir sınırı var. Toplum tarafından kabul görmüyor diye zırt pırt başvuru yapamıyoruz.