betsy davis, california'da yaşayan bir sanatçı. 2013 yılında kendisine als teşhisi konuyor, als beyin ve omurilik sinir hücrelerini etkileyen ve tedavisi olmayan bir hastalık. betsy günden güne vücudundaki tüm kasların kontrolünü kaybetmeye başlıyor ve tabiri caizse vücudu kendini kapatıyor.
hastalığa yakalanmasının 3. yılında betsy zor bir karar veriyor ve california eyaletinde yasallaşan iğne ile ötenazinin ilk kullanıcılarından biri oluyor. ancak bundan önce yapması gereken bir şey var, arkadaşlarına veda etmek.
2016 yılının temmuz ayında, 41 yaşındayken betsy 30 yakın arkadaşına bir e-posta gönderip onları bir partiye davet ediyor.
bu parti daha önce katıldığınız hiçbir partiye benzemeyecek diye yazıyor betsy ve tek bir kural koyuyor: benim karşımda ağlamak yok!
betsy'nin hafta sonu için planladığı bu parti aslında ölümcül dozda ilaç alıp ötenazi uygulanmadan önce arkadaşlarına bir vedası.
ölüm uykusuna dalmadan önce arkadaşlarıyla birlikte çok iyi planlanmış, eğlenceli ve keyifli iki gün geçirmek istiyor.
arkadaşları içinse bu partiye katılmak çok ama çok zor, iki gün sonra aralarından ayrılacak arkadaşlarının karşısında hiç ağlamamak ve eğlenmeye çalışmak.
betsy'nin davet ettiği bütün arkadaşları partiye geliyor ve son derece keyifli ve dolu dolu iki gün geçiriliyor.
küçük konserler veriliyor, betsy'nin en sevdiği pizzacıdan pizzalar yeniyor ve onun en sevdiği filmler seyrediliyor.
partide, betsy'nin söylemek istediklerini bakıcıları arkadaşlarına tercüme ediyor ve betsy arkadaşlarının partiden memnun kalması için herkesle tek tek ilgileniyor.
davet edilen arkadaşlarına evden betsy'yi hatırlatacak hatıralar alabilecekleri söyleniyor, betsy'nin eserleri, takıları, kıyafetleri, vs. aklınıza ne gelirse.
hafta sonunun bitmesiyle birlikte grup halinde fotoğraf çektiriliyor ve arkadaşları betsy'ye veda ediyor… ardından betsy arabasına binerek kliniğin yolunu tutuyor.
sabah saat 6.45'te, son kez gün doğumunu izlemesinin ardından betsy doktorunun yazdığı ilaçları alıyor ve dört saat içinde gözlerini hayata yumuyor.
ardından betsy'nin son anlarına şahit olan bir arkadaşı: “betsy bir insanın isteyebileceği en güzel ölümü yaşadı” sözlerini sarf ediyor.