Ontolojik evsizlik veya amaçsızlık sebebince olabilir. Ben bunun sebebinin çoğunlukla zamanı boş geçirmekle alakalı olduğu kanısındayım, çünkü “boş zaman” diye bir şey yok.
Hedef lazım önce. Nasıl ki şirketler “yarın ola hayrola” düşüncesiyle hareket etmiyor, insanlar da bir hedef edinmeli, o yolda adım atmalı, ona odaklanmalı. Gerçekleştirince de çıtayı yükseltmeli.
“Şans, çok iyi düşünülmüş bir plandan geriye kalan her şeydir.” derler.
“Çok şanssızım amk” diyenlerin ekseriyetle başıboş insanlar olması bu sebepledir.
Neyse. İşte reçete;
Hedef.
Hedefe hizmet etmeyen hiçbir şey yapmamak.
Süreklilik.