afyon garındaki

tadı dimağda kalan cemal süreya şiiri.

afyon garındaki küçük kızı anımsa, hani,
trene binerken pabuçlarını çıkarmıştı;
varto depremini düşün, yardım olarak batı'dan
gönderilmiş bir kutu süt tozunu ve sutyeni.

adam süt tozuyla evinin duvarlarını badana etmişti,
karısıysa saklamıştı ne olduğunu bilmediği sutyeni,
kulaklık olarak kullanmayı düşünüyordu onu kışın;
tanrım gerçekten çocukluk günlerinizde mi?...

eşiklere oturmuş bir dolu insan
keşke yalnız bunun için sevseydim seni.

güz bitiği