giderken

keskin nisanci
güzel bir sunay akın şiiri.

bilerek mi yanına almadın giderken
başının yastıkta
bıraktiği çukuru

güveniyordum
oysa ben sevgimize
vapur iskelesi
ya da tren istasyonundaki
saatin doğruluğu kadar

beni senin gibi
bir de annem terk etmişti
ki göbeğimde durur
onun yokluğundan
bana kalan
çukuru.