cesaret

bazen bütün insani erdenmelere üstün gelecek bir duygunun kalkanıdır.

klasik ama
Taklit edilemeyen bir duygu.

cesaretin genellikle cehalleten geldiği kişisel tecrübelerimle sabittir.

esareti sadece bir kelime olarak değil, bir kavram, bir durum olarak da içinde barındırır. birinin cesaret sergilediği bir durum, pek çok kez, cesaret gösteren kişiyi esir tutar. esasında cesaret, kabaca, korkak kitlenin, içlerindeki korkaklardan birini esir alması durumudur. ötekisiz cesaret olmaz.

cesareti güdü olmaktan çıkaran neydi? insanlar doğuştan gelen pek az güdüye ( emme, yakalama) sahiptir ve elbette cesaret bunlardan biri değildir. beceriyi kapsamaz. cesaret, korkuYla ( cesaret korkuyu içine soktuğu için) var olur. korku, cesareti harekete geçirmeye ya da geçirmemeye, kimi zaman ondan zevk almaya olanak verendir. bir yetiden ziyade bir işlev, bir içgüdüden ziyade bir itkidir. bir kez cesaret edersen, devam ettirmek bir haz almaya ya da vermeye dönüşür. cesaret erotikTir, seks yapmadan ( fantezilerimizin çoğunun birleşmeyle ilgisi yoktur) çocuk yapabilmektir. cesaret, derin bağı olan korkudan kurtulabilmek için didinir; korku mağlup olduğunda cesaret; tanrı'ya en çok benzeyendir.