dizedeki hece eşitliğiyle birlikte hecelerin uzunluk (kapalılık), kısalık (açıklık) temeline dayanan ölçüdür. arap şiirine özgü bir ölçüdür. 11. yüzyıldan itibaren türk şiirinde de kullanılmaya başlanmıştır.
aruz ölçüsünde ünlü ile biten heceler açık (kısa), ünsüz ile biten heceler kapalı (uzun) olarak kabul edilir. dizenin son hecesi her zaman kapalı olarak kabul edilir. arapça - farsça sözcüklerde kullanılan uzun ünlüler(â, î, û) ile biten heceler de kapalı olarak görülür. uzun heceler çizgi (-) ile, kısa heceler nokta (.) ile gösterilir.