Özdemir asaf'a ait güzel ve manidar bir sözün içinde geçen ifadedir. Oysa hayat bize surat asıyor, hatta tribin âlâsını yapıyor ama kalkıp gidemiyoruz da. Sanırım yaşamayı seviyoruz her şekilde hayatı.
"bana surat asma ey hayat, misafirim sonuçta kalkar giderim..."