hayatında her şey iyi gidiyordur. benim burada kastettiğim hemen uykuya dalan insan değil. o şekilde biz de uyuyoruz. mesele huzurlu bir şekilde vicdani olarak rahat uyuma meselesi.
bir takım hedefleri olan bir insan her gün kendi için bir şey yapıyorsa; okuması gereken kitabı okuyorsa, sınav için yeterince çalışıyorsa, piyanist olmak adına 8 saatini piyano başında geçirmişse ise mesela pekala huzur içinde uyuyacaktır.
ya hayattan hiç bir beklentisi olmayan ve o gün kendi için ciddi anlamda bir şey yapmayan ve buna rağmen ruhu sağlıklı bir şekilde rahat uyuyanlar.. işte ben bu tipleri bir türlü anlayamadım..
ulan yıllar yılı, çocukluğumdan beridir kendim için bir şey yapmadıysam o gün içim rahat olmadı, uyudum hep belki ama yarım bir şeyler hissettim hep. tek bir gün değil, sürekli olarak hayatım adına kaliteli şeyler yapmadıkça olmuyor kardeşim olmuyor. huzurlu hissetmiyorum..
işte bu yüzden maalesef ben çok dertli bir adamım. içimde yüzlerce acı, hayal kırıklığı, umutsuzluk, bitkinlik, yorgunluk var. eksilmiyorlar.