insan, benliğinin en güzel kısmına, onu verince sahip oluyor; birine, bir şeye, bir bilinmeyene, neye olursa. onun kendi içinde, müspet bir değere sahip pek az şey oluyor ve o, bunlar ya da başka şeyler üzerinde hak iddia ettikçe ya da bunda ısrar ettikçe kendi içine kaçıyor bütün değerler.
(bkz:bağlılık)
(bkz:bağlılık)