kafası tamamen boş insanlara söylemek istediğimdir. ama karşımdakinin bunu bile anlayamayacağını fark edince sustum.. bazı insanlar var böyle kafası boş zeytinyağı tenekesi gibi boş olan. 2 gün önce dolaylı yoldan ne hikmetse akraba olduğum bir çocukla iş muhabbetine girdik. belediyeye kapak atsam, temizlik işçisi olsam böyle süpürgeci felan çok iyi olur' dedi resmen. ulan yuh arkadaşım be. arzuladığı işi küçümsemiyorum. vazgeçtim küçümsüyorum. bu mudur ulan? garanti bir iş bulayım yeter' midir? ulan öyle yapacaksak hiç bir şey yapmayalım. sokakta yaşayıp hiç bir boka sahip olmamakla eş değer bu benim için.
bunun gibi insanları iyi bilirim. hiç bir hobisi yoktur. hayata dair hiç bir fikri hiç bir ideolojisi yoktur.
böyle bir insanla oturup mantıklı bir şey konuşamazsın.
yahu arzulanan bu tip bir hayat yemek yiyeyim, yatayım, uyanayım, yıkanayım, sıçayım, sevişeyim hayatıdır. eee?
ne anlamı var o zaman dünyaya gelmemizin? neden yaşıyoruz. böyle insanlar evlenip çocuk yapıyor ve çocuklarına da aynı hayatı iteliyor. eee? ulan ne anlamı var o zaman çocuk yapmanın yaşamanın üremenin felan? hepimiz farklı şeyler yapmayacaksak ne anlamı var ulan yaşamamızın.
25imi geçiyorum.. çalışmadığım iş kalmadı neredeyse. en bokundan en güzeline. ama asla bu kafada olamadım olmam da. halen kendi hayatıma anlam katma çabasındayım. başaramasam bile çabam yeter diyen biriyim. saçma sapan bir masa başı işine kapağı atma zikrine sahip olmaktansa aylak bir birey olmayı tercih ediyorum.
belki yeri gelir param olmaz, sigara da içemem. ama oturur müzik dinlerim.
bazan da param olur, gider yeni bir gitar alırım. param biterse canımız sağolsun. satarım.
ama düz ve zevksiz bir adam olup saçma sapan bir işte çalışıp kuş kadar maaş alıp bir de üzerine 2-3 çocuk yapıp o boktan hayatıma o altın gibi işlenebilecek çocukları dahil edip, onları istemeyecekleri bir hayata mahkum edemem.