dalda bir yaprak olmayı da isteyebilirdim, ya da minyatürde bir renk. görkemli bir köprüde ayak olmak da güzel. bir eğlentide ozan kesilmek de. saza mızrap, denize mavi, buluta rüzgar da olunabilir pekala. seçim hakkı bana kalmış.
az ozanlık az delilik değil midir hem? az ozanlık biraz da kuşluktur belki, ille kollara dizeleri mi takınmak gerekir ? kimi zaman böylesi gerçek kanatlara da iş düştüğü oluyor işte. belki gökyüzünde şiirin hasıyla bile burun buruna gelinebilir. belki bir yıldıza sürünerek geçerken belleğim cilalanıverir, neden olmasın? bakarsın bir yaşına varmadan önceki yaptıklarımı bile hatırlamışım... kim çıkardı beni ana rahminden, sıcak sevgili bakışlarını yeniden hissederim üstümde. kim üflediyse kulağıma ilk ezanı, onun nur yüzünü görürüm, ilk şarkımı dinler gibi olurum ve bakarsın katılırım bu kez.