her geçen gün önceki günü, biraz zaman geçince çocukluğunu geri isteyeceksin.
bu senin ne kadar kötü bir dünyada yaşadığını anlamana yetecek.
bir kaç zaman sonra sorgulamaktan yorulup rutine bağlayacaksın
sen de mitamoni hastalığına yakalanacaksın evlat.
yalnız kendini kandıracaksın ama.
kana kana yaşayıp, inanarak öleceksin..
ve her adımın ölümüne atılan bir kürek kum edasında olacak. herkes küreği kapışacak, çaresiz uzanacaksın sen..
hadi son kez itiraf et mutlu olduğunu ve hayatın güzel olduğunu...