çalışmayı sevmeyen insan

ontolojik sancilarimin merhemi
tembelliğin referansı çalışmakken, aylaklığın referansı şeytan'dır. şu halde tembellik de bir tür çalışmakken, aylaklık çalışmanın ötesine geçebilir. insan kendisini veya emeğini satışa çıkararak güzel para kazanır, eyvallah, ancak bu sırada bir şeyleri de kaybetmek zorundadır. işte bütün mesele, bu kaybedilenlerin kazanılanlara değip değmeyeceği konusundaki öznel öngörüdür.

insan çalışmamalıdır. gerekirse evde oturup, sıkıntı halinde keşif yapmaya koyulabilir ya da dışarı çıkıp etrafında akan ilham nehrine teslim olabilir -ama çalışmamalıdır. insanın kendi zihninin sahibi olması pahalı bir eylemdir. falan efendi, filan bey, fişmekan hanım olarak altlarına hakim, üstlerine sadık biri olmak, en iyi ihtimalle insanı sınırlar, en azından kalabalığın içine karışıp yürümesini zorlaştırır..

kendi halinde olmak pahalıdır.
bu başlıktaki tüm entryleri gör