çalışmayı sevmeyen insan

ontolojik sancilarimin merhemi
tembelliğin referansı çalışmakken, aylaklığın referansı şeytan'dır. şu halde tembellik de bir tür çalışmakken, aylaklık çalışmanın ötesine geçebilir. insan kendisini veya emeğini satışa çıkararak güzel para kazanır, eyvallah, ancak bu sırada bir şeyleri de kaybetmek zorundadır. işte bütün mesele, bu kaybedilenlerin kazanılanlara değip değmeyeceği konusundaki öznel öngörüdür.

insan çalışmamalıdır. gerekirse evde oturup, sıkıntı halinde keşif yapmaya koyulabilir ya da dışarı çıkıp etrafında akan ilham nehrine teslim olabilir -ama çalışmamalıdır. insanın kendi zihninin sahibi olması pahalı bir eylemdir. falan efendi, filan bey, fişmekan hanım olarak altlarına hakim, üstlerine sadık biri olmak, en iyi ihtimalle insanı sınırlar, en azından kalabalığın içine karışıp yürümesini zorlaştırır..

kendi halinde olmak pahalıdır.
ponjigsaw
Toplumun neredeyse tamamına yakınını oluşturan çoğunluğa mensuptur. Çalışmak bir çeşit zorunluluktur ve kimse zorunlu tutulduğu ve kendi sınırsızlığını sınırlayan bir şeyi sevmez. Çok param olsa da çalışmazdım diyen birinin de muhtemelen zamanını dolduracak bir hobisi yoktur. Bir gün parayı bulup da çalışmayı bırakırsa bir hobi edindiğinde eski günleri aklına bile gelmeyecektir. Çalışmayı ancak yapacak daha iyi bir şeyleri olmayanlar sever, bu da tamamen bir sanrıdır.
aduket
sevmekten kim usanır? pardon ama çalışmaktan usanır herkes ve kimse sevmez.
para için çalışır kariyer adı verip kendimizi tatmin ederiz.
what is dildo?