çekip gitmek

ontolojik sancilarimin merhemi
direnme ve anlama sürecinizin çoktan geçtiğini yüzünüze yıldırım gibi çarpan istek veya gerçek. halbuki boş bardağı kaldırırken bile insanın eline yapışıp kalan bir şeyler vardır. kolay değildir yani gitmek. üstelik çekmek, sökmek kendini her şeyden. belki gitmeden önce odaya girip bakmak gerek, bir de girdikten sonra çevrende ''gitme'' diyen hatırların sesinin gümbürdediğini duyduğunda gerçekten çıkabilecek misin odadan? bir daha düşünmek gerek..