çıplaklık

ontolojik sancilarimin merhemi
adem ile havva mitine dayanmaz; o tamamen çıplaklık karşıtı bir mittir. bu mitte ironik biçimde bir zaman sonra besin görevi görecek bitkisel lifler ilk defa "minimal kıyafetler" olarak kullanılmıştır. çıplaklığı bütün çıplaklığıyla hissedebileceğimiz bir sanat bulmak zor. yine de bunu en iyi yorumlayan, genellikle auguste rodin'dir. çıplaklık, sadakati insanlara yüzyıllar boyunca oldukları yerde kalıp aynı tene dokunarak, ancak bu süre boyunca da sayısız göz tarafından tacize uğrayarak anlatan heykellerde "gizli". bir insan istese de çıplak olamaz, öteki onu her daim istediği gibi giydirir.