şimdi bir erkek olarak kadınlar nasıl çocuk yapmaz gibi tribe girmeyeceğim. bekara karı boşamak gibi kadına da çocuk yap demek kolay. hamilelik süreci ve doğum evresinin sıkıntısını çeken onlar. bu yüzden annelik kutsal bir kavramdır. henüz bu sebeple çocuk yapmak istemiyorum diyeni görmedim ama bu her şeye rağmen kabul edilebilir bir durum.
bir de bu hamilelik ve doğum evresinden bağımsız çocuk yapmak istemeyen, çocuğa adeta bir taşınamaz eşya muamelesi yapanlar var ki benim sözüm onlara.
neymiş efendim insanın şu hayatta gezip,
tozacağı birçok yer varmış da çocuk olunca bunlar yapılamazmış. belki bir noktaya kadar haklı bir talep diyelim ama bir insan ömür boyu gezip tozacak değil ya bir süre sonra durması gerekecek. zaman gelecek yaşlanacak. belki bakıma muhtaç olacak böyle bir zamanda insan yanında onu gercekten seven birilerinin olmasını istemez mi? hem o kadar gezme işi yapılmışsa bir çocuğa dünyayı anlatmak, onu istediğimiz gibi büyütmek hem insanın kendisine, çevresine, insanlığa yapabileceği en büyük iyiliklerden biri değil mi?
kimseye çocuk yapın ya da yapmayın demek gibi bir hakkımız yok. yeter ki insan bir karar verirken artılarını ve eksilerini iyice hesaplayıp karar versin.