depresyonu arttıran şeyler

Doğum günlerim.

Doğum günlerini pek çok insan sever. Pastalar, partiler, hediyeler insanı şımartacak şeyler ama benim için resmen keder.
Geçen günlerde 21. yaşıma girdim ve ilk büyüme depresyonunu 19. yaş günümde hissettim. Sanıyordum ki hep aynı kalacağım, hiç yaşlanmayacağım, hayat hep böyle olacak. Ama şimdi her yaş günü daha da artan şiddetli depresyona sürüklüyor beni. Sanki Zaman artık daha hızlı geçiyor. Ya da önceden de böyleydi. belki ben fark edemedim. Fark edecek, günleri kovalayacak problemlerim yoktu.
Sil baştan Geçmişe dönmek için ayak serçe parmağımı veririm.

Farketmek, ne olduğunun aslında ne olabileceğinin farkına varmak, çapını bilmek.

Doğanın, dengenin ve döngünün 'hala' farkına varamamak.

Kabul edememek, herşeyi; olduğu gibi.

Elinizden bir şey gelmeyeceğine inandığınız konulara saplanıp kalmak.

Bakın arkadaşlar, Depresyondan çıkmanın en net tarifini veriyorum size, elinizden bir şey gelmeyecegine inanmayın.

Ya da sonucundan memnun olmadığınız hiçbir konuda elinizden gelen her şeyi yaptığınıza inanmayın.

Biraz vurdumduymazlık da tavsiye edebilirdim ama onu herkes incelikli bir şekilde yürütemiyor. O yüzden siz siz olun çaresizliğe kapıldığınızı düşündüğünüzde kafanızdaki duvarlara balyozları vurmaya hazırlanın. Çünkü elinizden gelen şeylerin hiçbir zaman bir sınırı olmayacak kendi kendinize koyduklarınızdan başka.

diğer insanlar ile iletişim kurmamak (aynı zamanda belirtidir)
yalnız kalmayı tercih etmek
mükemmeliyetçilik anlayışı

Spor yapmamak. Net farkını gördüm son bir yılda.