duygulara geniş yelpazeli bakmak terapi gibi1.
t : duygunun ne içinde ne dışındayken, bakış açısının bazen bir kurtarıcı, bazende bir zincir olması durumudur.
suçlama duygusu ve dış gözden bakmak:
birisini suçladığında sorumluluk hissetmediğin için içten içe güvende olursun, bu yerinde saymanın ilk adımıdır aslında. bir takım şeyler de sürekli birisini bir şeyleri suçlamak, sana güven duygusunu verir. bunun biraz daha derininde hata yapmaktan korkmak gibi gözükse de kendimizi sevmemiz var. içimizde ki boşlukları hayvani güdülerle kapatmak var.
aslında herkesi suçlamak yerine kendimizi suçlasak dianetik terapisi oluşur. dianetik terapisi nedir: manevi bir acıda ki bilinçsizlik anına gidilerek yapılır, sonra sıradan bir bilgi haline gelir. tedavinin sonuç kısmını beyin sınıflandırması kendisi yapar.
bir örnek vereyim...
aldatılmaktan korkuyorsun diyelim dış gözden baktığında içinde ki eleştirisel sesin dinen nefsinin seni kaygını kullanarak manipüle ettiğini görürsün, ve olaylar beyninde tekrar sınıflanır. suçlamaktan örnek verelim. bir sevgilin var diyelim ondan beklentilerin çok yüksek, yaptığı şeyin ne olduğunu görmene rağmen, kendi beklentinin kırılmasından bir çıkarım yapıyorsun ve onu suçluyorsun. kendini suçlamaya başladığında, beklentinin yüksek olduğunu görebilirsin objektif olduğunda işe yarayabilir.
t : duygunun ne içinde ne dışındayken, bakış açısının bazen bir kurtarıcı, bazende bir zincir olması durumudur.
suçlama duygusu ve dış gözden bakmak:
birisini suçladığında sorumluluk hissetmediğin için içten içe güvende olursun, bu yerinde saymanın ilk adımıdır aslında. bir takım şeyler de sürekli birisini bir şeyleri suçlamak, sana güven duygusunu verir. bunun biraz daha derininde hata yapmaktan korkmak gibi gözükse de kendimizi sevmemiz var. içimizde ki boşlukları hayvani güdülerle kapatmak var.
aslında herkesi suçlamak yerine kendimizi suçlasak dianetik terapisi oluşur. dianetik terapisi nedir: manevi bir acıda ki bilinçsizlik anına gidilerek yapılır, sonra sıradan bir bilgi haline gelir. tedavinin sonuç kısmını beyin sınıflandırması kendisi yapar.
bir örnek vereyim...
aldatılmaktan korkuyorsun diyelim dış gözden baktığında içinde ki eleştirisel sesin dinen nefsinin seni kaygını kullanarak manipüle ettiğini görürsün, ve olaylar beyninde tekrar sınıflanır. suçlamaktan örnek verelim. bir sevgilin var diyelim ondan beklentilerin çok yüksek, yaptığı şeyin ne olduğunu görmene rağmen, kendi beklentinin kırılmasından bir çıkarım yapıyorsun ve onu suçluyorsun. kendini suçlamaya başladığında, beklentinin yüksek olduğunu görebilirsin objektif olduğunda işe yarayabilir.