duygusallık

her bünyeye yakışmaz, bazı bünyelerde çiğ durur.

bunun yerini arzusallık alıyor daha çok. duygusallık da yerine gelemeyen arzuların çocuk mızmızlığı. oysa gerçek duygusallık bu değil, başkalarının acısı üzüntüsü üzerinden bile kendine acı çıkarmaktır duygusallık. başkalarına hissiz, ama kendi arzularına salya sümük insanlar kendini duygusal sanıyor.

Duyguların esiri olmak, hayatına duygularına göre yön vermektir. Mutsuz bir hayatın garantisini verir, fikrimce üstesinden gelinmesi gereken bir hastalıktır.

Duygulu olma durumuyla karıştırılır fakat duygular insanların fabrika ayarlarında zaten vardır. Duygusallık başka bir şey. Nasıl anlatayım? Sanki böyle boynunda sürekli duran, en ufak bir etkiye boynunu sıkıştırarak tepki veren bir çift el gibi. Çok fazla acıtıyor.