emre belözoğlu

çocukluğumuzun yerli kahramanlarındandı. gerçi beraber büyüdük sayılır. o 17 yaşında bir dünya yıldızı olma yolunda fileleri havalandırırken, ben de 15 yaşımda müptezel bir lise 1 öğrencisiydim.

bir buçuk nesil öncesi sergen'di emre'nin. bir söz vardır, urfa'dan iki ibrahim çıktı. allah birinin ahlakını diğerinin sesine vermiş. ama ahlak ise hiç vermemiş. iddia ediyorum ki, sergen azıcık disiplinli bir çocuk olsaydı bugün ronaldo, messi ile değil, pele ve maradona ile anılıyor olurdu. sergen disiplinsizdi ama terbiyesiz değildi. emre ise gençliğinden bu yaşına kadar hep terbiyesiz bir çocuktu.

ne kendisinin savunulacak yanı var, ne de izlanda'da uğradığı terbiyesizliğin tabii ki. umarım bundan sonra azıcık empati yapar.

az bile yapmışlar. 40 yaşına iki kala cinayet dahil, her türlü pisliğe bulaşmış bu topçunun, hükumet kontenjanından kadroya alındığına eminim.
beşiktaş gibi güçlü takımı sıra takımı haline getiren şenol güneş ne kadar başarılı olursa olsun, ikinci adımı atamayacağı kesindir.
bu arada türkiye ligini ve ulusal maçlarını izlemiyorum.
bu hangi kupanın elemesi olduğunu da bilmiyorum.

karakteri beş para etmez, futbolu ise karakteri ile ters orantıda olan futbolcu.

gözünüz aydın fenerbostanlılar. çok sevgili tosuncuğunuz emre belözoğlu fetö'den yargılandığı davadan müjdeli haberi almış. " kavuşturmaya mahal yoktur."
tosun sadece himmet ve bağış yapmış.
aklanmış yahu saray cücesi.
O zaman hakan şükür de sıraya girsin. O da elde silah hükümet devirmeye soyunmamış himmet dağıtmıştır.
sizce de öyle değil mi?
burası türkiye.