mağdurlar mağrur olmadan çok evvel şiirler yazmış 7 güzel adam'dan bir tanesi.
şu dar odanın katı yalnızlığında
ve her şeyin çıplaklığında
durup bir pencereyi deniyorum
gizliliğin dışına çıkıyorum
araçların
insanların
şehrin ve meydanların ve kalabalığın ve herşeyin
içimde yalnız ve yapraksız
bir kavak agacı büyüyor -- çıplak ve göğe doğru --
ama küskün ama yalnız ama yapraksız ve uzun
bir ağlama duvarı bu.
yatak ve yorganın kuru yalnızlığında
ve aklın dar yalnızlığında
şehrin ve herşeyin
ve kalabalığın yorgunluğunda
saçların ve parmakların
ve gözlerin ve gecenin bu bulanık çağında
ve aynaların sığ görünümünde
bunaliyorum.
susmanın kalesine sığınıyorum
önümde karanlıktan duvarlar
sırtımda insan yüklü bir gök var