Çok fazla sayıda insan için bir lüks aslında evde kendine zaman ayırmak. Yoğun iş temposu buna müsaade etmiyor çünkü. Veya arta kalan zamanda sindire sindire tadına varamıyor insanlar. Ve bence türkiye'de ki mutsuzluk oranıyla "kendisine zaman ayırmama, kendisiyle ilgilenmeme" orantılı. İnsanlar kendisini başkalarının sözlerinde, yorumlarında ve bakışlarında tanıyorlar, kendilerini dinlemeyip kendileriyle konuşmayıp, gerçek "ben"i başka hayatlarda tutundukları kadarıyla biliyorlar.