Askerlik gunlerini akillara getirendir. Askerliğimi aksam altidan sabahin altisina kadar bir çukurun icerisinde iki askerin nöbetleşe yatarak nöbet tutttugu bir sınır karakolunda yaptim. Gecesi gündüzü belli olmayan karı kışı eksik olmayan bildiğin bit icerisinde bir çukurda 15 ay sabahi sabah ettik. Sigaraya da o bitmez bilmeyen gecelerde başladım. Yine öyle boktan bir kış günü iliklerime kadar işlemiş soğuğa aldirmadan gecenin ucunde bir dal sigara icin 3 km otedeki diger mevziye nöbet yerini terkederek gidip gelmek şimdi düşününce pek de akılkari iş değilmiş. Hiç üşenmeden onca yolu gitmek yakalanmadan geri dönmek sonrasinda o sigarayı gecenin kör karanlığında içmek. Vay arkadaş. Askerlik ayrı bir dert sigarasizlik bambaşka bir dertmiş o zamanlar.