gitmek

ontolojik sancilarimin merhemi
gitmek; biir hançeri inceltip, okyanusa daldırmak isteğŸi. ya da düşŸebilmek atlasların dışŸına ki, ey kalbim! yalnızsın bu yolculukta da.

gitmek; o kaos duygusu, aklın sarsıntılarla yorgun düşŸüşŸü bilincin kamaşŸması belkide. rehin bırakılacak bir şŸey yok unuttuklarından başŸka.

gitmek; bir büyü gibi saran ağŸrılar yumağŸı, kışŸkırtılmışŸ düşŸlerdir ki sen şŸimdi esirgeme kendini kalbim kederin o derin yalnızlığŸından.
bu başlıktaki tüm entryleri gör