Korku besler güçlüyü oynama isteğini. Yorar insanı. Yorgunluğu içinde anları kaçırır boyuna ve her zaman geçmişten bugüne taşıdığı korkularının ateşinde kavrulur. Birbirimizden korkmadığımız bir dünya gücü de, güçsüzlüğü de sözlüğümüzden silmemiz gerekir. Unutma ! Ölüm geldiğinde güçlüyü oynaman da içi boş, kof bir zaaf olarak kalacak yanına.