güçlüyü oynamak

Korku besler güçlüyü oynama isteğini. Yorar insanı. Yorgunluğu içinde anları kaçırır boyuna ve her zaman geçmişten bugüne taşıdığı korkularının ateşinde kavrulur. Birbirimizden korkmadığımız bir dünya gücü de, güçsüzlüğü de sözlüğümüzden silmemiz gerekir. Unutma ! Ölüm geldiğinde güçlüyü oynaman da içi boş, kof bir zaaf olarak kalacak yanına.

mecbur kalınandır. İnsanlar o kadar acımasız ki, bir küçük zayıflığınızda bile, bir anlığına olsa bile gardınızı düşürdüğünüzde öylesine sert vuruyorlar ki...

Hayatta büyük konuşmam ve allah asla aciZliği nasip etmesin ama elimden geldiği kadar ölene kadar aciz olmayacağım. Oynayabilir miyim bilmiyorum ama öyle görüneceğim.
Hayat oynayana değil olana karşı daha net davranıyor.

varlık olarak güçlü olamayan bireyin güçlü görünmeye çalışarak seleksiyondan canlı çıkmaya çalışması işidir. öze mantıklı, töze acınası durum.