kurumuş dudaklara değen su misali cemal süreya şiiri.
içtim o bin yıllanmış testiden, içtim, içtim,
örtüler arasında yeryüzü beğenisiyle
ayışığını paylaşırdı bacakları,
öptüm ayak parmaklarını, öptüm, öptüm.
put'unu cezalandırıyor kır delisi;
oğlan iki ev ötede, londra'dan gelmiş;
yazsınlar felaketlerin hep çift geldiğini,
garson acıması tutmuş içkievini.
ortaoyunumuzun dekoru bir kağıt mendil
keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
(bkz:güz bitiği)