idil

akgün akova'nın ''sevdiğim kadın adları gibi'' kitabından güzel bir şiiri;

baban
yorgun bir tilki gibi uyuyor
ve doğduğu ormanın
avcılara satıldığını görüyor düşünde

annen
derin bir yara izi gibi uyuyor
eline bir bıçak geçse
kimden başlayacağını bilmiyor

kız kardeşinin uykusu
senden kalan solmuş bir giysi gibi
yanıt arıyor geceleri
“kuşlar neden ağaçların en uç dallarında uyurlar”
sorusuna

erkek kardeşin
açık bi' dolap kapağı sanki
içinde patlak bi' futbol topu
yırtık bi' hayat bilgisi defteri
ve kırık not yağmurları

sen uyurken
yaralarını sardığın için sevgili idil
bazı sabahlar güneş geç doğuyor
ve yıldırım gibi içine düşen duygular
salyangozlar gibi
ağır ağır terkediyorlar seni

aşk denilen şey
onların bıraktığı
fosforlu izler
yüreğin duvarlarında

midyat - cizre yolu üzerinde bulunan şırnak ilçesi.