ilk alkol deneyimi

cihan yandi kanli nigar
Bira, şarap gibi sıvıların veya pancar, patates nişastasının şekere dönüştürülmesi sonucu ortaya çıkan glikoz çözeltilerin mayalaşmış özlerinin damıtılmasıyla elde edilen, kokulu, uçucu, yanıcı, renksiz sıvıya alkol denir. Alkol tüketiminde ise beyinde bir süre sonra yeti kaybı oluşur. Düşünme duyma konuşma duyma gibi yeteneklerde kayıplar ortaya çıkar. Ve sonraki gün bir çoğu hatırlanmaz. Birde bu içeceği ilk kez içtiğinizde iki katı etkisi vardır. Bununla ilgili küçük bir anımı da paylaşmak istiyorum.
kızlarla en ucuz votkadan alıp içmiştik. Yarısı kusarken diğer yarısıda bir yerlere sızmıştı. Çok da abartılmamalı yani
monster degree
Çok acı olmuştu. Başlığı okurken bile boğazımdaki yanmayı hissettim.

6 - 7 yaşlarındaydım. Yazlıkta biz arkadaşlarımla oynuyorken ebeveynlerimiz de rakı sofrasında demleniyorlardı. Deliler gibi koşup terledikten sonra hemen apar topar suyumu içip tekrar oyuna dönmek için masaya koşturdum. Bardaklardan birinde duran suyu(!) nefes almadan indirdim. Ne zamanki bitirip nefes aldım, o içtiğim şeyin su değil sek rakı olduğunu fark ettim. Sonra beni kusturdular falan ama dilimin ve boğazımın acıyışını hâlâ unutamıyorum.

bitli piyade
babamın, şarabı meyve suyu diye vermesiyle başlayan deneyimdir. sanırım 3. ya da 4. sınıfa gidiyordum. o aralar gerçekten meyve suyu gibi geldi ki ara ara babamdan o meyve suyundan istediğimi hatırlıyorum. sonrasında ise iflah olmadım zaten!
prens andrei
Ben çocukken başlamadım içmeye. 18 yaşındaydım. Bir limanda, denize karşı efes biranın yarısını içtiğimi ve "Hmm tadı çok güzel değilmiş" dediğimi hatırlıyorum. Sonraki yıllarda farklı markaları deneyince sevmeye başladım. Hala da seviyorum
godisnowhere
hollanda'da yaşanmıştır.

akşam içmeye karar verdik. arkadaşımla biralarımızı alıp arkadaşın evinin bahçesine oturduk. tadı önce iğrenç geldi ama kendimizi büyük hissettiğimiz için pek umursamadık. sonra 2. biraları içtik. bu ara benim midem biraz bulanmaya başladı. sonra kendimi iyi hissetmiyorum deyip eve gitmek için bisikletime yöneldim.

arkadaşın evinden, eve nasıl gittiğimi, hangi ara kustuğumu, ne zaman uyuduğumu bilmiyorum.

bu da böyle bir anımdır.